ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΚΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ!
Με την παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης Βαγγέλη Λιόλιου, του πρώην Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού Σταύρου Δουβή, σύσσωμης της διοίκησης της ΕΣΚΑ με τους Φώτη Τσώνη, Βούλα Βάσσου, Καίτη Θεϊακού, Δημήτρη Ευαγγέλου, καθώς και του συμβούλου Κώστα Κώτση, του προέδρου της ΚΕΔ-ΕΣΚΑ Στάθη Μωϋσιάδη και του μέλους Θανάση Κυρτάτα, των προέδρων των Συνδέσμων Κριτών Κρήτης Νίκης Μαραγκάκη, Βόλου Μπάμπη Μαντούδη, Λάρισας Χρήστου Πετρόπουλου και Κικής Ιωάννου, Δωδεκανήσου Κώστα Κουνελέ, Μυτιλήνης Γρηγόρη Κλειδαρά και αντιπροσωπεία κριτών από τη Μυτιλήνη και τον Βόλο, τον πρόεδρο και τον γραμματέα του ΕΚΑ και μεγάλου αριθμού κριτών παρ’ ότι υπήρχαν αγωνιστικές υποχρεώσεις και βέβαια με την παρουσία του Λάκη Λαζόπουλου, υποδεχθήκαμε τη Νέα Χρονιά.
Ο απολογισμός της χρονιάς που έφυγε από την πρόεδρο του Συνδέσμου μας κυρία Τάνια Μερίκα:
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Μια χρόνια ακόμα ολοκληρώθηκε και μόνο ευχαριστίες έχω για όλους εσάς τους συναδέλφους κριτές, που έχετε ανεβάσει ψηλά τον πήχη της παρουσίας σας στους ευαίσθητους χώρους των γηπέδων.
Μια χρόνια ακόμα ολοκληρώθηκε και μόνο ευχαριστίες έχω για όλους εσάς τους συναδέλφους κριτές, που έχετε ανεβάσει ψηλά τον πήχη της παρουσίας σας στους ευαίσθητους χώρους των γηπέδων.
Θέλω να γνωρίζετε ότι οι θετικές αναφορές σε εσάς για τις γνώσεις και την άσκηση των καθηκόντων σας, από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, FIBA, EUROLEAGUE, ΕΟΚ, ΕΣΚΑ, ΟΔΚΕ, ΣΕΔΚΑ, δίνουν το στίγμα της προσπάθειας, του ήθους, της ευγενούς άμιλλας και της σωστής αντιμετώπισης του λόγου υπάρξεώς μας.
Είναι σημαντικό για μια διοίκηση να διαπιστώνει ότι τα μέλη της, εφαρμόζουν τις κανονιστικές διατάξεις που διέπουν τον χώρο που κινούμεθα, ανεβάζοντας έτσι το επίπεδο της παροχής των υπηρεσιών τους.
Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από την από μέρους σας αποδοχή μιας υγιούς αμφίπλευρης συνεργασίας και επικοινωνίας που στόχο έχει, την καταξίωση και την ανάδειξη τόσο του ρόλου μας, όσο και του έργου μας.
Ειλικρινά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε περισσότερα σήμερα για τη χρονιά που έφυγε.
Ένας απολογισμός ευχαριστιών και μόνο για την προσφορά σας είναι ο σημερινός!
Με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στο μέλλον και με ενότητα, σεβασμό, αλληλεγγύη, αγάπη και συνεχή επιμόρφωση θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τον αέρα της κορυφής.
Θέλω να κλείσω αυτόν τον μικρό απολογισμό, μεταφέροντάς σας όσα μου είπε πριν από λίγες ημέρες ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο οποίος γνωρίζετε ότι είναι ο πλέον καταξιωμένος κομισάριος της FIBA, μετά από έναν αγώνα BCL στο γήπεδο της ΑΕΚ:
«Τάνια, ήθελα να σε συγχαρώ γιατί σήμερα ένιωσα ασφάλεια και σιγουριά με τα παιδιά σου στο τραπέζι της Γραμματείας. Την ηρεμία και τη σιγουριά που αισθάνομαι μαζί σας δεν τη έχω νοιώσει πουθενά στην Ευρώπη αλλά, ούτε στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις που όπως ξέρεις είμαι παρών, το είπα και στους ίδιους και σε όποιον ήταν εκεί!».
Ήταν ό,τι καλύτερο έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια που μου κάνετε την τιμή να με επιλέγετε για την διοίκηση του Συνδέσμου μας.
Κάντε κτήμα σας τα λόγια του Αντρέα και με μοναδικό στόχο το καλύτερο, συνεχίστε την ανοδική σας πορεία!
Κρατήστε τον Σύνδεσμο ψηλά, στη θέση που εσείς τον τοποθετήσατε και μη σταματήσετε να δουλεύετε για αυτό!
Να είστε σίγουροι ότι τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από τη χαρά της επιτυχίας που μόνοι σας κερδίζετε βήμα–βήμα, στιγμή τη στιγμή, χρόνο με τον χρόνο!
Εύχομαι μια ακόμα καλύτερη αγωνιστική χρονιά με υγεία, δύναμη και αγάπη για όλους!
Η φετινή μας γιορτή ήταν αφιερωμένη για ακόμα μια χρονιά στην τέχνη και τον αθλητισμό, τους δύο πυλώνες του πολιτισμού. Φέτος ο εκπρόσωπος της τέχνης ήταν, ο κ. Λάκης Λαζόπουλος.
ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Έγινα ηθοποιός γιατί δεν είχα εκτίμηση στον εαυτό μου, πίστευα ότι οποιοσδήποτε άλλος και αν ήμουν, θα ήμουν πιο σημαντικός από μένα και έτσι αγάπησα τους άλλους!
Έμπαινα σε έναν χαρακτήρα και ταξίδευα αλλού, ένοιωθα ότι οι άλλοι ήταν τα καράβια μου που θα με ταξίδευαν..»
Σε ένα από αυτά τα καράβια συναντηθήκαμε πριν χρόνια και από τότε ταξιδεύουμε μαζί σας σε ήρεμες αλλά και φουρτουνιασμένες θάλασσες.
Φίλες και φίλοι, μας έκανε την τιμή και είναι σήμερα μαζί μας ο κύριος Λάκης Λαζόπουλος.
«Από τη Λάρισα δεν έφυγα με ταχύτητα απομάκρυνσης, έφυγα με ταχύτητα κατεύθυνσης. Τη Λάρισα την κουβαλάω μέσα μου.» λέει.
Είναι αλήθεια ότι την εικόνα αυτή μας την έχετε περάσει μέσα από το έργο σας και έχουμε γίνει πολλές φορές θεατές αυτής της νοσταλγικότητας που κάθε φορά εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο. Είναι στιγμές που νιώθουμε σαν να θέλετε να κρύψετε την αγάπη, την αλήθεια, το νοιάξιμο και ταυτόχρονα να τα αναδείξετε όλα αυτά με μοναδικό τρόπο!
Ξέρετε κύριε Λαζόπουλε, όταν άκουσα να λέτε ότι δεν έχετε αυτοεκτίμηση, ήρθε στον νου μου ο χαρακτηρισμός «σεμνός» που σας απέδωσαν η Βούλα και η Δήμητρα, οι ξαδέλφες σας.
Όμως εσείς με πήγατε πολλά βήματα μπροστά όταν αιτιολογήσατε την αναφορά σας στον χαρακτηρισμό αυτοεκτίμηση λέγοντας… «Αν περάσω και αυτό το κομμάτι, νομίζω ότι δεν θα έχω άλλο σκαλί να ανέβω..».
Αυτή η αιτιολόγηση, μου ακούστηκε κάτι σαν την ελπίδα, που όπως χαρακτηριστικά εσείς λέτε, την περιμένουμε να έρθει και αν έρθει, τότε, δεν θα έχουμε να περιμένουμε τίποτα.
Ψάχνοντας τη ζωή σας, την πορεία σας εν γένει και διαβάζοντας για εσάς, θα μπορούσα εύκολα να σας χαρακτηρίσω ταυτόχρονα: ασυμβίβαστο και ονειροπόλο, εμβληματικό και επαναστάτη, μοναχικό και ακατανίκητο, ρεαλιστή και ιδεολόγο, απόμακρο και προσιτό, οραματιστή και ευαίσθητο.
Θα προτιμήσω όμως να πω απλά ότι είστε ανεπιτήδευτα γήινος, τελειομανής και ιδιαίτερα συναισθηματικός στην καθημερινότητα σας!
Είναι αναπόφευκτο λοιπόν, να θελήσεις να μάθεις περισσότερα για εκείνον που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπήκε στη ζωή σου και ταυτόχρονα χαρακτήρισε μια γενιά.
Είναι απολύτως λογικό να ψηλαφίζεις κάθε ηλικία της ζωής του και κάθε του συνήθεια για να βεβαιωθείς ότι δεν έκανες λάθος στην επιλογή σου για αυτόν.
Έτσι, προσπαθώντας να σας γνωρίσω καλύτερα σε όλα τα στάδια της ζωής σας, έμαθα για τον Λάκη που έφαγε ένα ολόκληρο κουτί ζάχαρη, τότε που ήταν παιδί και τον βρήκαν να κοιμάται κάτω από το τραπέζι του σπιτιού του, αφού τον έψαχναν για ώρες.
Έμαθα για τον Λάκη που του αρέσουν τα γλυκά, τόσο, που όταν έμπαινε γλυκό στο σπίτι, δεν προλάβαινε ο Κώστας, ο αδελφός του, να φάει ούτε ένα.
Έμαθα για τον Λάκη που μοιάζει στη θεία Θάλεια, την αδελφή της μητέρας του, αφού έχει τον ίδιο τρόπο σκέψης, έχει υιοθετήσει τις προλήψεις της, ακόμα και τις κινήσεις των χεριών της.
Όπως λένε εκείνοι που σας γνωρίζουν καλά, έχετε πολλά στοιχεία σκέψης και λόγου που παραπέμπουν στην οικογένεια της μητέρας σας.
Πιστεύω μου είναι ότι δεν είναι αποτρεπτικό να αναδεικνύουμε αυτά τα μικρά καθημερινά ανέκδοτα της ζωής μας. Άλλωστε νομίζω ότι αυτά είναι εκείνα, που πολλές φορές δίνουν το στίγμα της προσωπικότητας, της κουλτούρας, της ευρηματικότητας και της προσωπικής μας ταυτότητας.
Διαβάζοντας και ακούγοντας σε συνεντεύξεις τη διαδρομή της ζωής σας, την αναφορά σας σε μεγάλες θεατρικές επιτυχίες, από το Θεσσαλικό θέατρο μέχρι την Ελεύθερη σκηνή και από την Κυριακή των παπουτσιών μέχρι το Βιοπαλαιστή στη στέγη, από το έργο του Γιάννη Σμαραγδή Ελ Γκρέκο μέχρι τους 10 Μικρούς Μήτσους και το Αλ Τσαντίρι, εύκολα καταλαβαίνεις πόσο στοιχισμένες είναι οι επιθυμίες, πόσο οριοθετημένα είναι τα θέλω και πόσο σημαντικά και αναπόφευκτα τα πρέπει, τα γιατί και τα διότι.
Αν τα συγκεντρώσουμε όλα τούτα σε μια εικόνα, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τη φράση σας, … «Δεν με νοιάζει πόσα διόδια θα πληρώσω αλλά, μη μου κλείνεις το δρόμο».
Είναι αλήθεια ότι δεν κατάφερα να βρω, να μετρήσω, πόσους δρόμους χρειάστηκε να κρατήσει ανοικτούς ο Λάκης Λαζόπουλος πληρώνοντας τα διόδια της σάτιρας και της ελεύθερης έκφρασης…
Όπως και να έχει, πεποίθησή μας είναι ότι άξιζε τον κόπο.
Τίποτα δεν είναι συγκρίσιμο με την ελευθερία της σκέψης, γιατί, η ανεξαρτησία της σκέψης εξακολουθεί να είναι η πιο αριστοκρατική υπερηφάνεια.
Είναι αλήθεια ότι μαζί σας γελάσαμε, κλάψαμε, επαναστατήσαμε, προβληματιστήκαμε, αντιδράσαμε, βάλαμε φωτιά στα φρένα, πατήσαμε γκάζι- πολλές φορές κολλήσαμε το πόδι μας σε αυτό- και αυτός είναι ίσως ο βασικός λόγος που εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η σάτιρα, με την παρουσία σας γίνεται πιο δυνατή.
Η σάτιρα, λέτε, έχει την αθωότητα του παιδιού που δεν υπολογίζει τις συνέπειες. Αν αρχίσω να κάνω σκόντο σ’ αυτή την αθωότητα, δεν θα κάνω σάτιρα αλλά δελτίο ειδήσεων.
Πόσο ταυτιζόμαστε με αυτό αλήθεια…
Πεποίθησή μας είναι ότι ο Λάκης Λαζόπουλος σήμερα, κέρδισε το δικαίωμα να μπορεί να διεκδικεί τα θέλω του και να υπερασπίζεται την άρνησή του σε ό,τι δεν του επιτρέπει να δρασκελίσει ελεύθερους δρόμους.
Άλλωστε, η Τεχνών 100, η Σχολή Θεάτρου που δημιούργησε πριν 3 περίπου χρόνια και η οποία σήμερα λειτουργεί σε σύμπραξη με το ίδρυμα “Μιχάλης Κακογιάννης”, στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στην ελευθερία της έκφρασης.
Ο ίδιος λέει για αυτό, ότι η τέχνη, είναι μορφή αθανασίας!!
Ο Λάκης Λαζόπουλος δεν δείχνει να αγαπά τα μικρά και τα μίζερα, δεν του ταιριάζει το λίγο, δεν δείχνει να το μπορεί το δήθεν. Όσο για την ευαισθησία του, ε… αυτήν δεν μπορεί να την κρύψει.
Ψάχνει την τελειότητα, θέλει την εξέλιξη, επιθυμεί την ανάπτυξη, υπηρετεί με πάθος ότι είναι αυθεντικό και γνήσιο. Όπως λέει ο ίδιος, το μυαλό είναι το μόνο μαγαζί που δεν κάνει εκπτώσεις.
Αλήθεια, μήπως αυτός είναι τελικά ο λόγος που δεν θέλετε το μπέντζαμιν στη ζωή σας; Μήπως το γεγονός ότι δεν αναπτύσσεται, δεν εξελίσσεται είναι τελικά ο λόγος της απόρριψης αυτού του φυτού από τη ζωή σας; Είναι μια σκέψη…
Αγαπητέ κύριε Λαζόπουλε, εμείς σήμερα εδώ, με καθαρά ερασιτεχνική διάθεση αλλά με απόλυτα επαγγελματική συνείδηση, προσπαθήσαμε να ανιχνεύσουμε στοιχεία από τη διαδρομή της ζωής σας, καλλιτεχνικής και μη και να τα παρουσιάσουμε σε ένα αφιέρωμα που ετοιμάσαμε με αγάπη για εσάς και σεβασμό στο έργο σας.
Είναι το δικό μας ευχαριστώ για τη διαχρονική προσφορά σας στον πολιτισμό και όχι μόνο.
Ας το δούμε μαζί σας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ
Δε συνηθίζουμε βραβεύσεις σαν αυτή, όμως ο σημερινός μας «καλεσμένος», αν μπορείς να αποκαλέσεις καλεσμένο ένα τόσο κοντινό σου συνεργάτη επί σειρά ετών, είναι για μας ξεχωριστός!
Με τον Μιχάλη πορευτήκαμε 10ετίες. Εμείς οι κριτές όταν λέμε Μιχάλη, εννοούμε τον Μιχάλη Ανδριόπουλο της ΕΣΚΑ!
Είχαμε πολλές καλές και ελάχιστες λιγότερο καλές στιγμές μαζί του.
Υπήρχε όμως πάντα σεβασμός και αναγνώριση του έργου μας ένθεν κακείθεν και υψηλό επίπεδο συνεργασίας!
Ο Μιχάλης ήταν πάντα κοντά στον χώρο, είχε καταφέρει να κερδίσει την αγάπη, την εμπιστοσύνη και την εκτίμησή μας.
Για όλους εμάς ο Μιχάλης Ανδριόπουλος θα είναι πάντα κομμάτι των συζητήσεων και των σκέψεών μας, θα είναι πάντα ένας από εμάς!
Με δεδομένη λοιπόν, τη δική του προσφορά στο δικό μας έργο, τη δική του διαχρονικά θετική πρωτοβουλία στη μεταξύ μας συνεργασία, τη διάφανη αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν όλα αυτά τα χρόνια και βέβαια την κρυστάλλινη διαφάνεια των πράξεων και των ενεργειών του, το Δ.Σ. του Συνδέσμου μας αποφάσισε ομόφωνα να τον ευχαριστήσει για αυτή την αψεγάδιαστη μεταξύ μας συνεργασία!
… Και έτσι, να αναδείξουμε με έμφαση ότι οι υγιείς και οι ειλικρινείς συνεργασίες, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορούν να δώσουν!! …
Μιχάλη σε ευχαριστούμε για όλα!!
Τέλος δόθηκαν τα πτυχία στους νέους κριτές.
Τυχερός της χρονιάς ήταν ο κριτής Χρήστος Χατζηχρήστος που κέρδισε το φλουρί!
Η εκδήλωση έκλεισε με τον καθιερωμένο μπουφέ και με μπόλικο κρασί, ενώ οι μικροί μας φίλοι πήραν τα δώρα τους!
Το Δ.Σ.